หากิน หมายถึง ก. ทํางานเลี้ยงชีวิต, หาเลี้ยงชีพ, เช่น เขาหากินด้วยการประกอบอาชีพสุจริต, มักใช้เข้าคู่กับคำ ทำมา เป็น ทำมาหากิน, หาอาหาร เช่นให้แต่ที่พัก หากินเอาเอง. ว. ที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณี ในคำว่าหญิงหากิน.
(สำ) ก. หาเลี้ยงชีพด้วยความมานะพยายามของตัวเอง.
(สำ) ก. ขยันทำมาหากินจนไม่มีเวลาได้พักผ่อน.
(สำ) ก. หาเลี้ยงชีพอย่างไม่เป็นล่ำเป็นสันได้ไหนเอานั่นไปเรื่อย ๆ.
ก. กล่าวโทษ, ใส่ความ; หาเรื่องไม่จริงมาว่า.
ว. มีค่ามากจนประมาณไม่ได้.
ว. มีค่ามากจนประมาณไม่ได้.
(โบ) น. เรียกหญิงที่หาเลี้ยงชีพด้วยการค้าประเวณีว่า หญิงหาเงิน.(โบ) ก. ไปขายตัวเป็นทาส.